Yasak Bahar

Ben hiç böyle susmamıştım
sustum içime aktı isyanım var
sana bir gül uzatacaktım
avuçlarımda eriyen bir kar tanesiydin
sesin uzaktan geçen bir tren sesiydi
ay ışığı vurunca parıldayan
yalnızlığımın en derin kuytusunda
bu şehrin neon ışıklarında kayboluşu
ruhumun derinliklerinde bir fırtına
bu bizim böyle yarım kalmışlığımız
bir yalan bir hiç hükmündeyiz
sözleri unutulmuş bir şarkıdır
kalbi kırık bir şairin çığlığıdır
gecedir saat üç buçuktur
sen aklımın kıyısındasın
onlar gibi değilsin sen bambaşkasın
şehrin kalabalığında duracaktım
yüzünü aklımda çizecektim
gözlerin birer deniz feneri
bütün bir ömür seni arayacaktım
sensiz geçen her an bir azaptır
ben hiç böyle sevmemiştim
sustum içime aktı feryadım var