Sanal Sınırlar

Beton şehir, demir gökler altında,
Yalnız ruhlar sanal ağda kayıp,
Yüzler solgun ekran ışığıyla aydın,
Gözler yorgun, kalpler bir tuşa basıp,
Gerçek dokunuşlar unutulmuşken,
Birer birer silinir bütün hatıralar.
Sahte gülüşler, sanal bir alemde.
Aşklar pikselleşti,
Sevgiler emojilerde,
Hasret bir “gif” oldu,
Gözyaşı “story”lerde,
Dostluklar takipte,
Yalanlar “like”larda.
Kuşlar uçmaz oldu, dallar kurudu,
Rüzgarın sesi bir bildirim sesi,
Toprak kokusu bir filtrede saklı,
Güneşin sıcaklığı bir ekranda donuk,
Yürekler buz kesti, kanatlar kırık,
Hayat bir oyun, her şey sanal bir yanılsama.
Gerçek duygular bir bir yitirildi.
Gönül bir dert ile,
Gözyaşı sel oldu.
Her şey bir garabet,
Çare bulunmaz oldu.
Umutlar sanalda, hayallerde yalan,
Gerçekler kayboldu, yalanlar dolan,
Bedenler burada, ruhlar çok uzaklarda,
Bir tıklamayla her şey değişir bir anda,
Sanal sınırlar içinde hapsolduk.