Yine bir hüzün sardı şehri, yapraklar düştü
Bütün ayrılıklarda seni hatırlıyorum, imkansızım
Kalbime saplanan anılar ağında bir sızı
Bir kırık umut yükseliyor, sonbahar diyor birileri
Dün bir çocuktum oysa ben, oyunlar icat ederdim
Bugünse yalnızım,
Unutulmuş Bir Film
Bir sessizlik çöktü üzerime, her şey yavaşladı
Kaybolup gittiğime inanmak istemiyorsun
Bir vedanın provası oluyor oysa dönüşüm
Yıkık Bir Hayal
Seni bekliyorum orda, şehrin en tenha köşesinde
Bir Melankoli filmine gideceğiz gelirsen
Çaresizce dönerken hayatın acımasız çarkına
Usulca yaşanacak tüm çaresizlikler
Böyle olmalıydı ve oldu işte diyecek kalbim
Annemse bir duaya benzeyecek, gözyaşlarını silerken
Bütün bağları kopardım ve geldim işte
Bir şehirden kaçmamız nasıl gerekiyorsa öyle
Apansız çıkmalısın karşıma
Ki tükenmiş bir feryat olmalı dünyaya
Seninle her karşılaşmamız
Mağlubuz,
Durmadan acıtan bu hayat
Basit bir yanılgı sadece, bir illüzyon
Çaresizlikle yüzleşiyorum
Ama o biliyor bunu ve seyrediyor uzaktan
Yokum diyor
Dün bir çocuktum oysa ben, oyunlar icat ederdim
Bugünse yalnızım, unutulmuş bir film
Unutulmuş bir film,
Hayat sanıyor birileri
Bir yanıt yazın