Veda Valsi

Şimdi yorgunum, lakin
Birkaç kadeh sonra,
Belki de kalkarım o ağır masadan
Ve belki sen,
Yine yüzüme bakmayacaksın.
Fakat bilirim ki salon ışıkları sönünce,
O tanıdık melodi yeniden başlayacak
Ve kalabalığın uğultusu arasında
Kendimi senin hayaline bırakacağım.
Dans etmeyi unutsam bile,
Ruhum seni hatırlayacak,
Ve belki de o an affedeceğim.
Gülüşün solgun bir anı gibi,
Gözlerimin önünde canlanacak.
Belki de bu son vals,
Belki de bir veda busesi,
Kim bilir…
Çünkü hayat böyle bir tören sanki,
Her veda yeni bir başlangıçtır derler.
Ama ben senden vazgeçemem ki,
Bu vals bitse bile,
Bir daha çalıncaya dek.
Bense bekleyeceğim,
O bildik şarkı çalıncaya dek.
Belki de bir gün gelirsin,
Belki de hiç…
Ama ben bekleyeceğim.