Kırılgan Coğrafyalar

Öfke bir çağrı gibi sevgilim
pusulanın deli çemberi
kanat sesleri duyuluyor
Gezegen bir uyarı gibi sevgilim
kısır döngünün sığınağı
yalanlar yükseliyor
Gözlerin aynasında silinen şehirler
hafızan birikiyor damla damla
yarının coğrafyasında kaybolan izler
yanardağlar birikiyor, lavlar kusuyor
karanlık bir nehir akıyor içimizde
boşlukta yankılanan çığlıklar birer birer
tenin alev alev, bir yangın yeri
Yüzümüzdeki çizgiler artıyor sevgilim
her kırışıklıkta saklanan bir hikaye
sessizliğin çığlığı yükseliyor derinden
kalbin bir ayna gibi kırılıyor parça parça
geçmişin hayaletleri dans ediyor etrafımızda
zamansız bir yolculukta kaybolan umutlar
ruhlarımız prangalı, zincirler çözülmüyor
Gelecek bir muamma gibi bekliyor sevgilim
ölü bir gezegenin yalnızlığı çöküyor üzerimize
hayallerimiz suya düşen birer damla
nefesimiz kesiliyor, boğuluyoruz karanlıkta
umutsuzluğun girdabında savruluyoruz
kırılgan coğrafyalarda kaybolan iki yabancı
aşk bir yanılsama, bir serap sadece


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir