Yüzümü duvara dönüyorum yine bu akşam
Sanki her şey bir anı bir dehliz oluyor
Kaybolan seslerin izini sürerek sessizce
Bir zamanlar ne çok sevinirdik oysa
Şimdi her şey yabancı, anlamsız bir oyun
Kırık dökük hayallerle dolu odalar
Hatırladıkça içim burkuluyor derinden
Bir boşluk, bir çaresizlik sarmalıyor beni
Susuyorum artık, kelimeler anlamsız
Yitip giden ne varsa içimde saklıyorum
Belki bir gün yeniden başlarız.
Yitik Ruhlar Panayırı
Bir yanıt yazın