Ben, gölgesi kaybolmuş, bir şehrin ortasında;
Ben, yankısı unutulmuş, bir aşkın sonrasında…
Ben, elleri boş kalmış, bir dilencinin duası;
Ben, aklı firar etmiş, bir çağın rüyası…
Ben, kalbi unutulmuş, bir saatin çarkında.
Ben, sureti yitirilmiş, aynanın karşısında;
Ben, sesi kısılmış, bir şarkının yasında…
Ben, anlamı kaybolmuş, bir kitabın yaprağı;
Ben, rengi solmuş, bir çiçeğin toprağı;
Ben, yolu şaşırmış, bir yolcunun izinde;
Ben, düşleri çalınmış, bir çocuğun gözünde…
Ben, ruhu terk edilmiş, bir evin odasında;
Ben, sırrı çözülememiş, bir yalanın ardında…
Ben, ateşi sönmüş, bir ocağın başında;
Ben, hüznü biriktirmiş, bir kalbin aynasında;
Ben, çaresiz bekleyişin, yitik zamanında.
Ben, sisli bir anı;
Ben, kırık bir ayna;
Ben, dipsiz bir kuyu.
Kırık Algı
Bir yanıt yazın