Külde Dans

İnanç mı? Belki.
Çaresizlik mi? Asla!
Ne bir ilahiden ne de bir ağıttan.
Bir mumdu çocuk aklımla o kırık kız
Ufacık elleriyle bir balmumu heykel…
Eridikçe korkusuyla gülüşümle
Ağladıkça yaradanın unuttuğu umut
Aydınlanırdı sokak, aydınlanırdı evren, aydınlanırdı ruh
O da, ben de, yan yana ve yana yana
Yeniden doğmayı öğrendik sonunda
Ondan şimdi böyle karanlık yine
Baksana kışlar seriliyor önümüze geçmişten
Aslı varsa onun
Ki mucize olsun ki var
O mumsa
Ben de ona alevim alev