Eskiz Defteri

Bir eskiz çizelim seninle.
Silik, kayıp, uçucu,
Belki hiç olmamış gibi.

Bir anı çizelim solgun,
İlkbahar yağmuru kadar geçici,
Bir ses ki yankısı kalmış,
Bir koku ki rüzgarla savrulmuş,
Bir dokunuş, hayal meyal,
Yitirilmiş bir mektup, okunmamış,
Unutulmuş bir şarkı, mırıldanılmamış,
Bir gülüş, yanaklarda saklı,
Bir gözyaşı, kalpte kurumuş,
Bir veda, söylenmemiş.

Sonra bir boşluk, derin, uçsuz,
Hatıraların terk ettiği bir ülke,
Sessizliğin hüküm sürdüğü,
Zamansız bir melodi,
Her şeyin başladığı ve bittiği yer.

Bir hiçlik çizelim.
Sonsuz bir beyazlık,
Her şeyin potansiyeli.

Bir düş çizelim bulanık,
Güneşin ilk ışığıyla dağılan,
Rüyaların kıyısında, uyanışta kaybolan,
Adını hatırlamadığımız bir yüz,
Yüzünü hatırlamadığımız bir ad,
Bir isim ki dudaklarda asılı,
Bir şehir ki haritada silinmiş,
Bir ev ki kapısı aralık,
Bir yol ki hiç gidilmemiş,
Bir umut, soluk bir kıvılcım,
Karanlıkta kaybolan.

Bir suskunluk çizelim.
Kelimelerin tükendiği,
Anlamın kaybolduğu an.

Ve sonra bir çizgi çekelim.
Bütün unutulanların üstüne,
Yeniden başlamak için,
Yeni bir eskiz defteri,
Beyaz bir sayfa.