Taş duvarlar arasında bir umut filizlenir,
Güneşsiz hücremde açan bir gül misali.
Parmaklıklar gölge düşürse de hayallerime,
Ruhum özgür, kanatlanır uçar göklere.
Her nefes bir dua, her bakış bir özlem,
Sevdiğimin hayaliyle avunurum geceleri.
Kader mahkûm etse de beni bu zindana,
Aşkım, en parlak yıldızım, yol gösterir bana.
Ve bilirim, bir gün kırılacak bu zincirler,
O gül, zindan duvarını delip geçecek.
Bir yanıt yazın