Gün gelir, bir söz yara olur içte,
Sızlar durur, kanı görünmez akar.
Merhem ararsın, bulamazsın hiç de,
Yüreğin yangını bir ömür yakar.
Kabuk bağlamaz o derin sancı.
Aşk dediğin, bazen acıtır teni,
Merhem niyetine sürdüğün zehir.
Bir umut beklerken, kaybolan seni
Hatıralar sarar, bir bir devirir.
Şimdi anladım ki merhem bulunmaz,
Her yara kendi ilacını taşır.
Zamanla alışır, ruhun uslanır.
Belki de en güzeli, hiç dokunmamak,
Acısıyla yüzleşip, sonra unutmak,
Yeniden doğmak için, kabuk tutmamak.
Yaraya Niyet
Bir yanıt yazın