Yolcuydum, yorgun ve geç
Denizler aşmıştım nice,
Bir umut belki de hiç.
Şimdi bu yaban kıyıda
Bilmediğim bir iklimdeyim.
Aşk değil, belki alışma,
Yaşam denen bu resimdeyim.
Yabancı yüzler, tanıdık hüzünler,
Bir yudum teselli ararken ben,
Kaybolmuş zamanın izlerini sürer,
Yeni bir başlangıç umuduyla bekler,
Eski defterleri kapatır içten,
Kader mi dersin, bu bilmeceler.
Yabancı Limanlar
Bir yanıt yazın