Uyanışın Belası

Susmanın bir anlamı var,
Anlatamazsın.
Dokunuşunda ne yangınlar,
Ne durgunlar,
Yatıştıramazsın.
Aynı soruları,
Tanıdık çıkmazları,
Birlikte çözme gayreti…
Çaresizliğimin yoldaşı asabiyet…
Bütün karmaşalarda,
Kayboldu bu zihin,
Bulamazsın.
Hangi düşüşün
Acı meyvesi bu,
En yakın uzaklıkların
Saklı kalmış endişesi.
Lakin hayat,
Biraz da kaybolmaktır yaşarken,
Durultamazsın…
Uyanışında bin yıllık isyan var,
Dindiremezsin.
Bu acı gerçeğin
Aklımıza kazınıyor resmi:
Kendimize dürüst değilsek,
Başka yerdeyiz!


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir