Çocukluk bitti dedi annem,
İlk düşen dişimle başladı yangın.
Oyuncaklar sandığa kilitlendi,
M E C B U R E N büyüdük.
Artık kahkahalar saklı,
Rüzgar sustu,
D U R U L D U N U Z mu sandınız?
Tam ben de kendime dönüyordum,
Usulca silerek aynadaki sureti,
Değmez miydi o kırılan kalbe bir özür!
Bir ömür pişmanlığı bir ömür telafiye,
Haksız mıydım, bilemedim ama…
İmkansız ne güzel şeymiş meğer G E Ç M İ Ş !