Yüzüme Vuran Şafak

Bir umut vardı içimde,
Saklı.
Biliyordum bitecekti bir gün,
Geceler gibi.

Şimdi yüzüme vuran bu şafak,
Bir vedadır aslında.
Belki de yeni bir başlangıçtır,
Kim bilir?
Yüreğimde kopan fırtına dinmiyor,
Gözlerim doluyor aniden,
Sensizliğe alışmak zor geliyor.

Boşluk.
Sonsuz bir boşluk,
Sessizlik.

Ne kadar sevdim seni,
Anlatamam ki kelimelerle.
Her şeyimdin sen benim,
Geleceğim, hayallerim.
Şimdi hepsi birer anı sadece,
Yüzüme vuran şafakla silinip giden,
Belki de hiç yaşanmamış bir rüya.