Çatlak aynalardan süzüldün içime
Bütün yalanları kararttın
Yüzleşme sabahı
Gün vurmuştu kirpiklerine
Kederlerin isyan büyütmesi
Tükendi bırakılmış umut sandalı
Unutulmuş çocukluk gömleği serde
Neden buradasın, dedim
Gölgelerin arasından
Siste kaybolup giderken anılar
Aydınlıktı yüzleşmeydi sabahı
Çekinmedim seslendim ardından
Sabahki yüzleşmedeki yabancı
Niçin böyle
Yaralarımı sardı duyurmadı
Baktı geçti durduğum yere
Aşkını serpti yüzüme
Atının nalları
Ben doğdum, doğum kutlanmadı
Yüzleşmeli bir sabahtı
Hikayemin sabahını açtım da
Herkes kaçtı içeri
Aydınlık kaldı yüzleşme kaldı sabah kaldı
Sis kalktı anılar kaldı
Aydınlıktı
Yüzleşme Sabahı
Bir yanıt yazın