Yüreğimdeki İmkânsız Şehir

Yine mi bir hasret çöktü sineme
Yine mi bir düş yaraladı beni
Sensiz geçen her gün bir ömre bedel
Yine mi gözyaşıyla doldu gözlerim
Yine mi bir umut bekliyor beni
Yoksa bu bir veda mı içimde gizli?

Senden uzakta neyleyim gülmeyi
Sensiz geçen bir ömür, çileyle doldu
Kalbimde bir yangın, sönmek bilmiyor.

Böyle miydi sevda dedikleri şey
Böyle miydi ayrılık acısı
Sensiz geçen her an bir işkence
Yüreğim kan ağlar, dinmiyor sancısı
Gözlerim yollarda, bekler dururum
Belki bir gün gelirsin diye, umutla yaşarım

Yıldızlar şahidim, seni sevdiğime
Güneş şahidim, hasretinle yandığıma
Rüzgar fısıldar adını her nefeste
Yoksa bir hayal miyim bu evrende?

Gel artık ey sevgili, bitsin bu çile
Yüreğimdeki imkansız şehri aşalım birlikte.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir