Bu acele ne, dur biraz nefeslen
Yol uzun, yokuş çok, bilirim,
Geç kalmak, kalmamak, ne dertmiş böyle.
Her köşe başında bir yeni işaret,
Bekliyor sanki bir bilen çıksın diye.
Kaybolmak güzeldir bazen aslında,
Yönünü bilmeden yürümek varken.
Bırakalım şimdi pusulayı, haritayı,
Bir kuş sesi duy, bir çiçek kokla.
Varsın yol bizi nereye isterse götürsün,
Her sapakta bir hikaye saklı.
Telaş niye, acele ne, yavaşla,
Zaman geçiyor diye üzülme,
Yaşamak varken böyle.
Yersiz Telaş
Bir yanıt yazın