YALNIZLIK ÇAĞI

Uykusuz yüzlerde kaybolan bir gölgeyim,
Kendimi ararken yitirdiğim dehlizlerde.
Sessizliğin yankısı, bir yabancı fısıltı,
Ruhumun derinliklerinde saklanan bir sır.
Kaçışım var, kimsesizliğin pençesinde,
Yüzleşmekten korktuğum gerçeklerle.
Gözlerim kapalı, karanlığa teslim,
Düşlerimde bir umut ışığı arıyorum.
Belki bir gün aydınlığa kavuşurum,
Yeniden doğarım küllerimden.
Şimdilik, yalnızlığımın şarkısını söylüyorum,
Kalbimdeki boşluğu doldurmaya çalışarak.
Kayıp bir ruhun sessiz çığlığı bu.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir