Umut İnfazı

Yine bir telaş sardı şehri, yüzler asık
Bütün limanlarda seni bekliyorum, hani gemin
Aklıma düşen anılar defterinde bir hüzün
Bir anlamsız karmaşa başlıyor, bahar diyor birileri
Dün bir çocuktum oysa ben, gökyüzünü boyardım
Bugünse karanlıktayım,
Umut infazı bu, bile bile sürgün
Bir düş görüyorsun, gözlerin nemli
Kaybolduğuma inanmak istemiyorsun
Bir hayata veda provaları oluyor oysa gidişim
Teselli yok, bir yenilgidir bütün bekleyişlerim
Yalnız boş bir sandal var kıyıda,
Ve bir martının çığlığı üstünde
Savrulup duruyor umut kırıntıları
Seni arıyorum orda, deniz fenerinin altında
Bir Tarkovski filmine gideceğiz gelirsen
Kader hızıyla çarparken yalnızlığın keskin bıçağına
Gizli saklı yaşanacak tüm çaresizlikler
Böyle olmamalıydı ve oldu işte diyecek kalbim
Annemse bir ağıta başlayacak, gözyaşlarımı silerken
Bütün yolları kapattım ve geldim işte
Bir şehre girmemiz nasıl yasaksa öyle
Ansızın gitmelisin yanımdan
Ki unutulmuş bir sitem olmalı dünyaya
Seninle her vedalaşmamız
Yorgunuz,
Durmadan yoran bu hayat
Basit bir cambaz sadece, bir hokkabaz
Çaresizlikle rest çekiyorum
Ama o biliyor bunu ve uzuyor geceler
Yokum diyor
Dün bir çocuktum oysa ben, gökyüzünü boyardım
Bugünse karanlıktayım, umut infazı bu
Umut infazı bu,
Kader sanıyor birileri