Kategori: Şiir

Bedenim benim değil artık.
Kiracı oldum ruhuma.
Gençlik gitti, hatıra kaldı
Eskizler çizdim aynama.
Yüzümde çizgiler, yollar belirdi,
Her biri bir öykü, bir anı saklar.
Kalbimde yorgun bir ritim duyulur,
Aşklar, acılar, hepsi bir arada.
Şimdi onlar emanet bana.
Ellerim titrek, geçmişi arar,
Gözlerim dalgın, geleceği bekler.
Sessizce veda eder gibi hayata.

Bu sevda yara
Merhem değil yalan
Aşk bile çare değil
Kalbimde bir sızı, derin bir yangın
Her bakışın bir yalan, her sözün bir kin
Sevda böyle mi başlar, böyle mi biter?
Aşk dediğin merhem mi, yoksa zehir mi?
Gözyaşlarım sel oldu, yıkadı geçti
Yaz geldi içime dert
Keder ile hasret
Aşk sandım, bir maskeydi
Her dokunuş sahte, her öpücük yara
Yalan merhem sürdün, kanattın beni
Aşk bir oyunmuş, ben oyuncak oldum
Yüreğim paramparça, ruhum yaralı
Seni sevmek mi, yoksa nefret mi etmeli?
Güneş batar, ay doğar
Yalanların çoğalır
Benden uzak dur artık

I

Çatırdardı ahşap, zamanın sesiyle.
Bir sığınak aradım, fani nefesimle.
Gölgeler uzadı, solgun bir resimle.

II

Kuşlar uçuştu, yitirdim yönümü.
Anılar birikti, yorgun gönlümü.
Bulmak istedim, kayıp özümü.
Yoksa bu bir rüya, hiç uyanmamak mı?
Sonsuzluğa açılan, fani bir durak mı?

Yüzümden düşen bir yaprak kadar sessiz
bir bahar daha geçiyor içimden
solgun anılar birikiyor avuçlarımda
eksik bir şarkı çalıyor rüzgar
ve ben, hala aynı rengi bekliyorum
Kaybolmuş bir gölge kadar yabancı
kalabalıklar içinde arıyorum seni
belki bir gülüşünde saklıdır
belki de bir yağmur damlasında
kayıp rengini ömrümün
Bir sancı gibi büyüyor içimde bekleyiş
karanlıkta kaybolan bir yıldız gibi
umutsuz, çaresiz, yalnız
hangi renge boyasam sensizliği
hangi şarkıyı söylesem boş
susmak en güzeli, en derin
Yokluğunun rengi sinmiş her şeye
gözlerim yorgun, kalbim kırık
bir veda busesi konduruyorum anılara
ve bırakıyorum seni gitmeye
belki bir gün yeniden karşılaşırız
belki o zaman, aynı renkte

Ey gönlü kırık, yola düşmüş aşık,
Sevda yeli esti, savurdu külün.
Yüreğin kan ağlar, gözlerin yaşlık,
Unutulmuş bir şarkısın derinde.
Aşkın izi silinir mi bir anda?
Hayaller dökülür yaprak misali
Yeniden başla, sil gözyaşını.
Sessizce fısılda,
Kaybolan o sesi.
Yeniden yeşert ki,
Aşkın bahçesini.
Yalan sözler duyup,
Aldandın bir zaman.
Doğruyu ararken,
Yitirdin kendini.
Ey kalbi yaralı, dertlere dalmış,
Sahte sevdalardan uzak dur artık.
Gerçek aşkı ara, gönlünde sakla,
Yalan dünyanın rengine kanma.
Aşkın ateşiyle yanıp kül olma,
Yeniden doğuşun şarkısını yaz.
Umutla bekle, sabırla diren.
Ey umutsuzluğa düşmüş,
Yüreği yangın yeri aşık.
Kalk ayağa, silkelen artık.
Yeniden sevmek için doğdun.
Aşkın kıymetini bilerek yaşa.
Gönlünde açan çiçeği koru.
Hayata yeniden başla.

YALNIZ BİR AN GİBİ DÜŞTÜ
AKLIMIN DERİN SULARINA
O VEDA VAKTİ, SOLGUN
BİR UMUTSUZLUK BIRAKTI
DİLENEN BİR TESELLİ
YIKIK BİR KENTİN YÜREĞİNDE
KAYBOLMUŞ BİR RÜYA GİBİ
KALBİM, SESSİZCE AĞLAR
GEÇMİŞİN HATIRALARINA
VE HER BİR AN, BİR SİTEM
HER BİR SÖZ, BİR YARA
SARILMASI GEREKEN
BİR ACI HATIRA
KİRPİKLERİMDEN SÜZÜLEN
YÜREĞİMDE KAPANMAYAN YARA
GÖZLERİMDE KAYBOLAN UMUT
YARINLARA SAKLANAN
GÖNLÜMDE TUTULAN
BİR AŞK HİKAYESİ
SÖZLERDE DİLE GELMEYEN

Sessiz Fısıltılar

Bir, kalabalıkta kaybolan sözlere kulak ver,
Bir, yalnızlığın dipsiz kuyusunda yankılananlara.
Bir, alkışlar arasında yükselen sahte kahkahaya,
Bir, perde arkasında dökülen gerçek gözyaşına.
Bir, hakikati haykıran dillerin zincirlenişine,
Bir, yalanı fısıldayan dudakların şöhretine,
Bir, vicdanın çığlığına sağır kesilenlere bak.

Bir suskunluk yeter,
Bin anlam gizlidir.
Bir bakış anlatır,
Her şeyi, derindedir.

Bir, umutsuzluğun karabasanında debelenenlere,
Bir, direncin filizlenen tohumunu yeşertenlere,
Bir, sessizliğin gücünü keşfeden yüreklere bak.
Bir, fısıltıların ardındaki büyük isyana,
Bir, yankılarıyla dünyayı sarsacak olanlara,
Bir, haklılığın gölgesinde yürüyenlerin kararlılığına,
Bir, adalet arayışının bitmeyen türküsüne kulak ver.

Yalansız hayat olur mu?
Olur, neden olmasın!
Belki olur, ama nasıl?
Nasıl, nasıl, nasıl olur?
Güvensiz dünya döner mi?
Döner, elbet döner
Ama, değirmen mi bu?
Değirmen değil, hayat.
Peki, yarın geçer mi?
Geçer, güneş doğar
Ama, içimde hep aynı
Hep aynı, hep aynı endişe.

Kimsin sen, bilirim…
Benim, evet.
Öyle bir ben ki, gördüğüm;
En derinde esen,
Eski bir nefes.
Ruhumun sesi,
Gözümün hapsi,
Yüreğimin hevesi.
Vuslatım,
Hasretim,
Merhametim.

Aşkı meşkı bırak artık bir yana
Gönül eğlendirme modern zamanda
Oyuncak ettiler bu güzel sevdayı
Sevgi çiçeğini soldurdular hep
Nerede o eski aşk dolu yürek
Yalan sözlerle gönül avlamak ne gerek
Sahte sevdalarla dolu her köşe.