Paslı Salıncak

Çocukluğumun bahçesinde unutulmuş bir salıncak,
Paslanmış zincirleri gıcırdar rüzgârda.
Üzerinde kahkahalarımın hayaleti sallanır,
Kayıp bir masumiyetin türküsünü söyler.
O salıncakta ne hayaller kurmuştum,
Ne umutlar yeşertmiştim içimde.
Şimdi ise sadece paslı bir anı,
Geçmişin tozlu raflarında unutulmuş.
Ama bazen, rüzgâr estiğinde,
O gıcırtıyı duyarım yeniden,
Ve çocukluğumun bahçesine dönerim,
Bir anlığına da olsa,
O paslı salıncakta sallanırım.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir