Zehirli Ay Döngüsü
Her günü
Birer doz zehir gibi içime işleyen
Aşkın karanlık yüzü
Yavaşça sızıyor
gözlerimden
Bütün umutlarımı
Gecenin koynuna saklayan
Ayın zehirli ışığı
Vuruyor yüzüme
Her dönüşünde
Bir parça daha çalıyor
Benden
Dipsiz bir kuyu sanki bu sevda
Ne kadar çabalasam da
Çıkamıyorum içinden
Her nefeste biraz daha
Batıyorum
Zehirli ayın
Koynunda
Bir çıkış yolu
Arıyorum nafile
Çaresiz
Bekliyorum
Sonumu
Ne yaman bir girdap bu: Kısıtlar her adımını!
Onlara sen uyma sakın, sonra zincirdir özün.
Kabuk içinde yaşanmaz, o devirler geçti;
Gelen özgürlük çağı, hemen sökül gülün.
Ama dikkatli olmalı: Zihnin de yenilensin.
Sakın aldanma: Bu çağda baş eğmek yok!
Yenilen zihinler çağında özgürleşmek var
Özgürleşen ruhunla her kısıtı aşmak var!
Aklımdan geçenler dilime düşmüyor,
Sanki bir pranga, beni bağlıyor.
Yazmak isterim lakin olmuyor,
Gözümden akan yaş beni boğuyor.
Bildiğim her şey birden unutulur,
Arafta kaldı sanki bütün umutlar.
Her şey bitti mi, yeniden mi başlar,
Kalbim bir uçurum, dibi yok, derin.
Belki de böyledir, hayatın oyunu,
Bir düş görüyorum, sensiz ve sessiz.
Yeniden doğacak mıyım bilmem.
Yaralı sabahlar merhemi sürdüm
Gözlerime, yeni bir güne başlamak için
Yüzüme, acıları silmek için
Sürdüm ellerime, dokunmak için
Hayata, umuda, sevgiye
Ve kalbime, yeniden atmak için
Sürdüm sonra usulca, omuz başlarıma
Bir ağırlık gibi çöken yorgunluğa inat
Yürümek için, düşmeden, yılmadan
Sürdüm dizlerime, toprağa tutunmak için
Kök salmak için, bu amansız rüzgarda
Savrulmadan, kaybolmadan
Sürdüm sessizce, içimin en kuytu yerine
O karanlık, dipsiz, acı dolu boşluğa
Umut yeşertmek için, bir filiz gibi
Sürdüm sonra, dudaklarıma, konuşmak için
Güzel sözler fısıldamak için, hayata
Ve en çok da, kendime inanmak için
Yine sevebilmek için.
Kumsalda ayak izi, silinmiş bir anı,
Sonsuzluğa uzanan deniz, bir lisanı,
Ararken kaybolmuş bir zaman dilimi.
Yabancı bir ses, içimde yankılanır durur,
Her dalga bir sırrı fısıldar, kaybolur,
Geçmişin hayaletleri, kumda dans eder,
Gelecek bir düş, uzaklarda bir hedef,
Rüzgarın şarkısı, umutları taşır,
Güneşin batışı, hüznü de beraber getirir,
Ben kıyıda, yabancı, beklerim.
Dönüşün habercisi rüzgarların
Savurduğu yaprak, yazın yasıdır.
Gitmek zor, kalmak ayrı bir sızıdır.
Denizin türküsü artık sessizdir.
Güneşin sıcaklığı bir anıdır.
Aşkların en güzeli mazidir.
Şimdi ayrılık şarkıları çalınır,
Kalplerde bir buruk tat bırakılır.
Yalanlar söylenir, sözler verilir.
Gözlerde yaşlar birikir, damlalar dökülür.
Yazın sonu, aşkın sonu mudur?
Belki de yeni bir başlangıcın habercisidir.
Kim bilir, belki de yeniden buluşulur.
Anılarla yaşanır, umutla beklenir.
Yaz biter, aşk biter mi gerçekten?
Belki de sadece mevsim değişir.
Kalplerdeki sevgi asla bitmez.
tanrı sen ne kadar derinsin
bir boşluk olarak
denizsin belki bilemiyorum
belki denizde bir yosunsun ufacık
bir perşembe günüsün
insanları uslu durdurmayan
bütün telefon hatlarında ve internet ağlarında
kaybolur dururum bütün dünyada
ama biliyorum Ankara’da apartmansın
bir otelsin Antalya’da
sözgelimi uykuda histir
mimarsın geceleri kurmada
en yoğun kalabalıkları koyarak insanın içine
sabah vakitlerinde biraz vefasızsın
düşler ve anılar dağılırken
ne diyelim
bari affedelim kendimizi.
Bir dalga vurdu, köpükleri söndü
Kumdan kaleler gibiydi hevesimiz
Biliyorum, gün batımı kanatıyor
Ne zaman sevsek geceden
Kendini benim yerime koy
Yalnız kalbi kırık aşıklar yerine
Susmayalım, külrengi aşk uyuyor kalbimizde
Bir zehir gibi aktı dururdu
Yalancı gülüşlerin ardındaki acı
Bir biz dönmedik sahile
Kaç fırtınanın izi kaldı yüzümüzde
Gizli bahçelerde umudu tebdil ettik
Uzak durduk yalanlara çağıran nefretten
Bir biz dönmedik sahile
Kendini benim yerime koy
Yalnız kalbi kırık aşıklar yerine
Susuyorum. Ölü hayallerim uyuyor kalbimde
Resme bakmak bir teselli,
Uzak bir anı, silik bir hayal.
Bilmeyi istemek, dokunmak değil,
Yüzünde bir gölge, içimde derin bir çağrı.
Artık bakmak yetmiyor bana,
Renkleri çözmek, anlamı aramak değil,
Fırçayı elime almak istiyorum,
Kendi resmimi çizmek, yeniden.
Gönlümde açan sevda çiçeği
Hayatın rengi, aşkın dileği
Bir bakışınla erir içimdeki buz dağı
Seninle yeşerir ruhumun bahçesi
Gözlerin, kalbimin en derin köşesi
Zamansız bir dokunuş, tarifsiz bir his
Sensiz geçen her an, ömürden bir eksik
Ellerin, avuçlarımda bir ömürlük yemin
Gülüşün, içimde yankılanan bir ezgi
Aşkınla yoğrulmuş, kalbimdeki sevgi
Seninle tamamım, sensiz bir hiçim
Varlığınla anlam bulur bu deli gönlüm
Aşkınla yeniden doğdum.