Dört duvar arasında yankılanır sesim,
Bir mahpusun şarkısı bu, özgürlüğe hasret.
Demir parmaklıklar ardında sayarım günleri,
Her gün bir umut eksilir, her gece bir keder eklenir.
Geceleri rüyalarımda uçarım göklere,
Kanatlarımda sevdiğimin hayali.
Sabah olur, yine aynı hücre, aynı karanlık,
Ama vazgeçmem umut etmekten, direnmekten.
Bir gün kırılacak bu zincirler, açılacak bu kapılar,
O zaman en güzel şarkımı söyleyeceğim,
Özgürlüğün türküsünü, aşkın ezgisini.
Ve o gün, zindan duvarları bile alkışlayacak beni,
Mahpusun şarkısı yankılanacak tüm evrende.
Bir yanıt yazın