Kum Saati Senfonisi

Zamanın tozları, avuç içimde eriyor usulca,
Bir kum saati senfonisi, bitmeyen bir beste.
Her zerresi bir anı, bir fısıltı geçmişten,
Düşlerimin enkazı, geleceğin ipoteği.
Gözlerimde biriken hüzün, bir çölün susuzluğu,
Dudaklarımda kuruyan kelimeler, bir veda türküsü.
Kalbimde çarpan ritim, zamanın acımasız tokadı,
Ruhumda yankılanan boşluk, bir hiçliğin yankısı.
Gölgeler dans ederken duvarlarda, anılar canlanır,
Yüzümde beliren çizgiler, hayatın derin anlamı.
Yalnızlığın soğuk nefesi, ensemde dolaşır durur,
Kimsesizliğin karanlık girdabı, beni içine çeker.
Umutlarım birer kelebek, kanatları kırık, uçamazlar,
Hayallerim birer serap, yaklaştıkça kaybolurlar.
Aşk, bir zamanlar en güzel yanılgımdı, şimdi bir yara,
Sevda, bir zamanlar en büyük tutkumdu, şimdi bir kül yığını.
Gecenin sessiz çığlıkları, içimde yankılanır durur,
Sabahın ilk ışıkları, umutsuzluğumu aydınlatır.
Zamanın kumları, beni de beraberinde götürür,
Sonsuzluğa doğru, bilinmezliğe doğru bir yolculuk.
Her geçen saniye, biraz daha yaklaştırır beni sona,
Her düşen kum tanesi, biraz daha azaltır ömrümü.
Ben, bir kum tanesi, zamanın akışında kaybolmuş,
Ben, bir gölge, geçmişin izlerini taşıyan.
Zamanın kum saati, hiç durmadan akar durur,
Hayatın senfonisi, hiç bitmeden çalınır durur.
Kum tanelerinin sesi, içimde yankılanır durur,
Geçmişin hayaletleri, etrafımda dolaşır durur.
Ben, bu senfoninin en yalnız notası,
Ben, bu kum saatinin en çaresiz tanesi.
Zamanın akışına karşı koyamam, kaderime razıyım,
Ölümün soğuk nefesini ensemde hissediyorum.
Ama yine de yaşamaya devam ediyorum, inadına,
Umutsuzluğun karanlığında bir ışık arıyorum.
Belki bir gün, zamanın kumları durulur,
Belki bir gün, hayatın senfonisi değişir.
Belki bir gün, karanlık aydınlığa dönüşür,
Belki bir gün, umutsuzluk umuda dönüşür.
Ama o güne kadar, yaşamaya devam edeceğim,
Zamanın kum saati senfonisiyle birlikte.
Ben, bir kum tanesi, sonsuzluğa doğru yol alıyorum,
Ben, bir gölge, geçmişin izlerini taşıyorum.
Zamanın kumları, beni de beraberinde götürüyor,
Hayatın senfonisi, hiç bitmeden çalınıyor.
Ben, bu senfoninin en yalnız notası,
Ben, bu kum saatinin en çaresiz tanesi.