Kırık Dökük Plak

Tozlu raflarda unutuldum,
Bir zamanlar şarkılar fısıldayan,
Şimdi sustum.

Çiziklerim derin, anılarla dolu,
Her bir dönüşümde bir hikaye saklı.
Bir zamanlar aşkın melodisiydim,
Dans eden ayakların neşesiydim.
Şimdi iğne değmiyor tenime,
Unutulmuş bir köşede bekliyorum.
Belki bir gün yeniden çalarım.

Ama o güne dek,
Sessizliğin içinde kaybolurum,
Kırık dökük bir plak,
Mazinin yansıması.
Artık kimse hatırlamaz.

Rüzgar eser, tozlar savrulur üzerimde,
Hatıralar canlanır bir an,
Sonra yine karanlığa dönerim.
Duyulmayan şarkılarım var benim,
Söylenmemiş sözlerim,
Kaybolmuş notalarım.
Bir umutla beklerim,
Belki bir el uzanır bana.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir