Kağıttan Gemi

Çocukluğumdan kalma bir kağıttan gemi,
Hayallerimi yükleyip salıverdim denize.
Dalgalarla boğuştu, rüzgarlarla savruldu,
Ama batmadı, yüzmeye devam etti.
Umutlarım gibi, inatçı ve kırılgan,
Her fırtınadan sonra yeniden doğdu.
Şimdi nerede, hangi kıyılara vurdu, bilmem,
Belki bir çocuğun elinde, belki okyanusun derinliklerinde.
Ama bilirim ki o gemi hala yüzüyor,
Hayallerimi taşıyor bilinmez diyarlara.
Ve ben, o kağıttan geminin kaptanı,
Her zaman yeni bir yolculuğa hazırım,
Yeni umutlara, yeni maceralara.
Çünkü hayat, o kağıttan gemi gibi,
Ne kadar batarsa batsın,
Her zaman yeniden yüzebilir.