Gurbet Hatırası

Yine bir Nisan, yine sensiz bu şehir,
Hatıralar birer birer canlanır içimde derinden,
Ayrılık bir yara gibi, kanayan bir nehir.
Ne İstanbul’un lalesi, ne Ankara’nın taşı,
Ne de Bursa’nın yeşili avutur bu gönlü,
Her sokak, her köşe sensizliğin telaşı.
Bir zamanlar el ele gezerdik kıyıları,
Şimdi yalnızım, bir gölge gibi dolanırım,
Anılarla örülü bu yabancı diyarı.
Ne Boğaz’da bir vapur sesi, ne Çamlıca’da bir çay,
Ne de Uludağ’da bir kayak keyfi teselli verir,
Sensiz geçen her an, bir ömre bedel, ah!
Gözlerim seni arar, her yüzde, her surette,
Kalbim seni özler, her nefeste, her atışta,
Yokluğun bir zehir gibi işler içime,
Dön artık, ey sevgili, dön artık bu gurbetten.
Vatanım sensin, yurdum sensin benim,
Sensiz geçen her gün, bir azap, bir keder,
Gönlümde yanan hasret ateşiyle eririm.