Gecenin koynunda bir melodi yükselir,
Uykusuz şehir, yıldızlara göz kırpar.
Ay ışığı, bir fısıltı gibi iner yeryüzüne,
Gizli kalmış sırları açığa çıkarır.
Yalnız ruhlar, gölgelerde dans eder,
Hatıralar canlanır, eski bir aşkın izleri belirir.
Saatler durulur, zaman kaybolur gider,
Gece, sonsuz bir rüya gibi sarar her yeri.
Kimsesiz sokaklarda yankılanır bir piyano sesi,
Kırık dökük umutlar, yeni bir umutla yeşerir.
Ay ışığı, bir şifa gibi dokunur yaralara,
Sessizce ağlayan kalplere teselli verir.
Gecenin sessizliği, bir sığınak olur,
Kaçırılan düşler, yeniden hayata döner.
Yıldızlar, yol gösterir karanlıkta kaybolanlara,
Ay ışığı, bir umut ışığı, her gece yeniden doğar.
Gecenin sırrı, aşkın büyüsü, hayatın anlamı,
Ay ışığı fısıltısında saklıdır, derinden.
Ve ben, bu fısıltıyı dinlerim, her gece yeniden.
Bir yanıt yazın