Çiğ düşmemiş yaprak, solgun bir hatıra,
Baharın sesi kısık, sanki bir fısıltı.
Güneş yorgun, bulutlar ağır.
Yeşilin tonu kayıp, toprak uykuda,
Umut, donmuş bir nehir yatağı gibi.
Gönlümde açmayan çiçek.
Bir kuş kanadı kırık, göğe küskün,
Rüzgar, eski bir şarkıyı mırıldanır.
Bekleyiş uzar, sabır tükenir,
Kalbimde bir sızı, baharın acısı.
Uyan ey toprak, aç artık çiçeğin!
Bir yanıt yazın