Gece Yarısı Monologu

Saatler gece yarısını vurduğunda,
İçimdeki canavar uyanır, fısıldar kulağıma.
Maskeler düşer, yalanlar soyunur,
Çırılçıplak kalır ruhum, en karanlık arzularıyla.
Bu şehir bir sahne, ben tek kişilik bir oyun,
Rolüm kayıp, repliklerim unutulmuş.
Her sokak bir labirent, her çıkmaz bir tuzak,
Ve ben, bu gece yarısı monologunda,
Kendi kendimle hesaplaşırım.