Her veda, yeni bir başlangıçtır aslında,
Ama seninkisi son, dönüşü olmayan.
Dudaklarında bir veda busesi, soğuk ve acı,
Gidişin, kalbime saplanan bir hançer.
Bu aşk, yarım kalmış bir hikaye, sonu hüzünlü,
Kahramanı sen, kaybedeni ben.
Sen, uzak bir hayal, ben gerçeğe mahkûm,
Anılar, birer diken gibi batar her hatırlayışta.
Gözyaşlarım, kurumuş bir nehir yatağı,
Artık akmaz, akamaz sensizliğe.
Yüreğim, bomboş bir ev, terk edilmiş ve viran,
Duvarlarında yankılanır yalnızlığın sesi.
Bu veda, en acı dersi oldu hayatımın,
Sevmenin bedelini ödüyorum şimdi.
Her gece rüyalarıma girersin, gülümseyerek,
Ama bilirim, artık yoksun, olmayacaksın.
Ve bu veda busesi, en acı hatıram,
Kalbimin en derininde sakladığım, kanayan.
Veda Busesi
Bir yanıt yazın