Seni düşündüm mü bir telaş sarıyor beni
Parmak uçlarımı ısırıyorum delice
En kuytuları var ya ruhumun diplerinin
İlk oraları hissediyorum.
Bir pas rengi sis çöküyor tam da alnımın ortasına
Çoğu zaman aynada zor seçtiğim
Zonkluyor yüzümün derinliklerinde
Sesim karmakarışık geliyor kulağıma.
Gecenin, ama tam gecenin köründe oluyor bu iş
Hatalarım, pişmanlıklarım varken ortada
Sayaklayıp dururken, anılar geçirirken içimden
Yığılıp kalıyorum ta yatağın köşesinde.
Aşağıyı düşünüyorum, bir yukarı katta yitirdiğimden
Dört duvar, bir yalnızlık, zifire benzer bir yokluk
Bütün o acımasızlığı yitirilmiş şeylerin
Anlıyorum bir hasret dalgasıdır çarpıyor beni.
Durmadan hasretleniyorum ama hep böyle
Yapraklar gibi solgun tenim, ellerim, yüzüm
Dağılıp gidiyor derken o amansız bekleyiş
Ay gibi parlıyor gözyaşlarım.
Bir yanıt yazın