Kırgın Bir Yankı

Eskiden coşkun akan bir seldim,
Şimdi kurumuş bir dere yatağıyım.
Umutlarım vardı, hayaller kurardım,
Yine bir dertle savrulmaktayım.
Gönlümde biriken öfke dumanı,
Sanki volkan gibi içimde yanar.
Sessiz çığlıklarım yankılanır,
Kimse duymaz, kimse anlamaz,
Kırgın bir yankı kalır benden.