İnsanların bebeklik, çocukluk, gençlik, olgunluk ve yaşlılık olmak üzere beş ayrı gelişim süreci bulunmaktadır. Bunlardan aşkın başına en çok bela olanı çocukluktur. Çocuk yaşlarda bir başka sever insan çünkü saftır, temizdir sevgisi. O yüzden ki çocukluk aşkları unutulmaz denir.
Çocuk hayattan bir şey beklemez, aşkta da böyledir bu. Zaten beklentisiz olduklarından yıllarca yürekte taşınıyor sanırım. Bir de dikkatimi çekmiştir her zaman çocukluk yıllarında birbirini sevenler bir şekilde kavuşuyor ama diğer hiçbir evrenin aşkları bu denli kavuşmaya meyilli olmuyor. Özellikle de üniversite ve lise yıllarındaki aşklar pek kavuşma ile sonuçlanmıyor. Belki de sırf bu yüzden üniversiteliye veya liseliye değil de çocuğa seslenir yazarlar.