Herkes bir parça yarım bu dünyada. Haliyle bunun farkına varabilen herkesin ilk işi de tamamlanacağı insanı bulmaya çalışmak oluyor. Bazen çok erken yaşlarda çıkıyor bu insan karşımıza kanımız kaynıyor daha güzeli, daha iyisi derken kaybediyoruz o insanı. Bazen de çok geç çıkar karşımıza ancak yaşadıklarımız tüketmiştir bizi ve gelişi sadece ölü bir tebessümden fazlası etmez. Bazen de o olduğuna inandığımız ancak hiçbir zaman onun yerini tutamayacak insanlar çıkar karşımıza. Neler yaşadığımıza bir türlü anlam veremediğimiz ve işin içine eninde sonunda ayrılıkların girdiği insanlar…
“Yanılmak insana mahsus bir durum, haşa Yaratıcı’nın böyle bir sorunu yok. O bile bütün insanlara kapıyı sürekli açık bırakırken, bizim yargısız infazlarımız hayatımızın diğer yarısını kaybetmemize neden olabilir…”