İnsanlar mutsuzluğu tatmadıkça başkalarının mutsuzluğunu anlayamıyorlar. Oysa sorsanız herkes empati nedir bilir ve gayet de güzel açıklamasını yapar. Öyle ki ofis belgesi bile empati kelimesini duygudaşlık kelimesi ile değiştiriyor, o bile biliyor yani. Daha doğrusu iş bilmeye gelince ofis de biliyor empatiyi, nerde peki kendisini onun yerine koymak, nerde uygulama kısmı?
Mesela “Seni seviyorum” cümlesine karşın “anlıyorum” kelimesini kullanan insanların düşünebilme yeteneğinin olduğundan şüphe duyarım ben. Anlayan insan hiç anlıyorum der mi? Sonuçta normal bir cümle değil bu, belki de bir daha hiç duymayacaksın, insanın tepkisi böyle mi olur? Her neyse siz de ilerde bir gün karşınızdaki insanın size bu şekilde sitem etmesini istemiyorsanız, sizlerde de teorik anlamı ile kalmasın empati arada uygulamayı da deneyin lütfen. Ölmeyeceğinizi ben garanti ediyorum buradan…
“Mutsuz insanları anlayabilmek için illa mutsuz olmaya gerek yok. Bazen başkalarının yerine de üzülmeyi bilmeli insan…”