Yanlış insanların karşınıza çıkış sebeplerinin cezanız olduğunu düşündünüz mü hiç? Veya onların sizleri daha da güçlü kılmak için gönderilen birer armağan olduğunu?
Biri gelir sizi üzer ve gider… Burada önemli olan gidişiyle nasıl şov yaptığı değil tabi ki, o gittikten sonra bile dik duran ayaklarınız, öne sarkmayan beliniz… Kısaca gidişine bile güçlü durabilmek. Güçlü durmaya çalışırken, ne kadar güçlendiğini görebilmek…
Biri de gelir ve sizi aldatır… Zavallı dersiniz, karaktersiz dersiniz, zaman kaybı dersiniz ama şu günahımın bedeliydi demezsiniz. Ve her giden sizi bir parça da olsa güçlendirdi ama gidenin geri dönmesini beklemek, aptallıktan başka bir şey değildi. Dönse bile ne olacaktı ki bir daha gider mi korkusu yüreğinizi tüketmez miydi, bu bir kenara hiç tükenen bir yürek eskisi kadar sevebilir miydi?
“Bazen önemli olan gidişine bile güçlü durabilmektir…”