Daha ilk seferde doğru insana âşık olan bir insan görmek imkânsız gibi bir şeydir. Eminim kimse görmemiştir ve göreceklerini de sanmıyorum. Ne de olsa biz kaybettiklerimizin değerini hep sonradan anlıyoruz. Anlayacağınız bulsak bile “acaba daha iyisi çıkar mı” düşüncesiyle terk eder, sonra bulamadığımızda da anlarız onun doğru insan olduğunu, yanılmak aşkın doğasında var.
Bazen de doğru insan zannettiğiniz için onca şey yaptığınız insanlar, sizi çok büyük hayal kırıklığına uğratabilir. Bu yüzden “Allah’ım ilk fırsatta çıkarmasan da doğru insanları karşımıza, bizim yanlış insanları doğru insan olarak algılamamızı da engelle.” demekten alıkoyamıyor insan kendini, çünkü fazlasıyla acı bir durum.
Diğer bir yanılgı durumu ise herkesin görünüşte mutluluğunuzu istemesidir. Gerçi bazıları görünüşte de değil ciddi ciddi gelip mutluluğunuzu elinizden alıp gidiyorlar ve bunu her zaman en çok güvendiğiniz insanlar yapıyor. Nedeni ise bariz, beğendiğimiz bir bedeni seçiyoruz beğendiğimiz ruhu değil. Daha kötüsü bununla da kalmayıp beğendiğimiz bedenlere, istediğimiz ruhları koyuyoruz, sonra da “nerede yanlış yapıyoruz” diyerek yakınıyoruz.
Bakma cümlelerime, sen yanılgıysan ben yanılmaya aşığım…