İnsan neden sessiz kalır, söyleyecek söz mü bulamaz yoksa söyleyecek sözü mü kalmamıştır? Sessizlik derin bir konu, öyle ki ilk âşık olduğum insan alındığında hiç konuşmazdı, ne yaparsam yapayım tek kelime konuşturamazdım. Çok üzerine gittiğimde ise ağlardı.
Ağlatmamak için üzerine gidemezdim ama sessizliği de kahrederdi beni, dayanamazdım. Siz, siz olun karşınızdaki insanın sessizliğe bürünmesine izin vermeyin. Çünkü söyleyecek bir sözü kalmayan insan gidiyor, hem de arkasına bakmadan çekip gidiyor. O gitmezse siz gidiyorsunuz, dayanamıyorsunuz bu sessizliğe çok acıtıyor içinizi. Gerekirse vazgeçin tabularınızdan, yıkın katı kurallarınızı ama kaybetmemeniz gereken insanları sessizliğe mahkûm etmeyin. Aksi takdirde en çok sessizliğe bürünen siz oluyorsunuz.
Susma, küfret hadi
Gelmişime de geçmişime de ama susma.
Susarsan biterim, susarsak biteriz…