Yüzüne Düşen Gölge

Bir telaş sarar içini akşam inerken,
Aynada gördüğün silik suret yabancı.
Hatırlamak istersin o eski gülüşünü,
Ama nafile, sis çökmüş anılara.
Ellerin titrerken bir fincan kahveye uzanır,
Yüzüne düşen gölge, bir yabancı gibi,
Sırlar fısıldar kulaklarına.
Umutsuzluğun derin kuyusunda kaybolursun,
Bir ışık ararsın, bir umut kırıntısı,
Yüzüne düşen gölge, seni ele geçirir.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir