Ne zaman aynaya baksam hatıralar canlanır
Bir telaş gibi aniden büyür içimde çocukluğum
Nedir bu yüzümdeki derin çizgiler böyle
Nedir bu alnımda beliren yorgun ifade
İçimden usulca fısıldayan bu ses kime ait
Bu hangi yol ki, dönüp durur aynı yerde
Nedir bu bitmeyen bu iç sıkıntısı bu keder
Bu ruhumda yankılanan eski bir şarkı
Oysa hayattır akıp giden, umutlar içinde
Sonu gelmeyen bir başlangıçtır beklediğim
Bu incecik sızı nereye varır kim bilir
Yakıyor ne beni
O kaybolan masumiyet mi
Vuran ışığı mı gözlerime o eski günlerin
Ki içimde çalkantısıyla hıçkırır anılar
Bir yanıt yazın