Yüzümdeki İfade

Bana gelip de aşkı soranlara yanarım;
Ne bilsinler ki sevda, bir garip muamma;
Gözlerde ararlar, kalpte oyalanırlar;
Oysa aşk dediğin, içimde bir yara,
Saklarım herkesten, derinde kanarım;
Kimseler anlamaz, kendime susarım.
Modern zamanların yalan rüzgarıyım ben,
Sevgiyi bilirim, sevmeyi beceremem;
Bir gölge gibi sürünürüm peşinden.
Çareler aradım, bulamadım bir iz,
Aşkı tarif eden kaç yalanım var,
Şefkat bekleyen gözlere baktım, göremedim;
Kendi suretimi aynada tanıyamadım;
Kaybolmuş bir ruh, çaresizce bekledim;
Sevilmek arzusuyla yanıp tutuşurken,
Kaç kez kendimi unuttum, bilemedim;
Karanlık dehlizlerde yolumu şaşırdım,
Sıcak bir elin özlemiyle eridim.
Şimdi yalnızım, soğuk duvarların arasında;
Kendimi arıyorum, bir hiçliğin ortasında;
Belki de aşk, bir yanılgıdan ibaret sadece,
Yalan bir umut, sahte bir avuntu,
Yüzümdeki ifade, sahte bir maske sadece;
Saklarım içimdeki fırtınaları,
Gülümserim hayata, sahte bir tebessümle.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir