Yüzleşmeler

Gözlerim aynalarda bir suret ararken,
Yüzleştim benliğimle, derin bir sızıyla…
Düşler kurdum, masalsı diyarlarda kayboldum,
Gerçekler acımasızca yüzüme vurdu.
Yüreğim kan revan, umutlarım tükenirken,
Bir fısıltı duydum, içimden yükselen.
“Kalk ayağa, sil gözyaşlarını” diyordu,
“Hayat devam ediyor, yeni bir başlangıçla…”
Feda ettim gençliğimi, aşkın yalanlarına,
Boşa geçen yıllar, birer birer sayarken.
Kendimi unuttum, başkalarının uğruna,
Şimdi yalnızım, kırık dökük hayallerle.
Ama pes etmedim, yeniden doğdum küllerimden,
Kendi ışığım oldum, karanlık gecelerde…
Bir maske taktım yüzüme, sahte gülümsemelerle,
Sakladım acılarımı, kimse bilmesin diye.
Oysa içimde fırtınalar kopuyordu, dinmeyen,
Her bir yalanım, ruhumu daha da kirletiyordu.
Sonra bir cesaret geldi, attım maskeyi yüzümden,
Olduğum gibi göründüm, kusurlarımla, hatalarımla.
Ve o zaman anladım, gerçek güzellik içimde gizliydi…
Ben oyken,
Şimdi sen…
Oldun içimde.