Yüzleşme Yüzüme

Bir hiçlik çöktü sanki üzerime
Yılların yorgunluğu sinmiş ruhuma
Aynada gördüğüm yabancı suret
Tanıdık bir hüzün saklar koynunda
Bir gölge gibi takip eden pişmanlıklar
Sessiz çığlıklar yankılanır içimde
Kaybolmuş umutların izleri yüzümde
Bir bahar sabahıydı beklenen
Oysa kıştan kalma bir yalnızlık
Eridi hayaller, kaldı gerçekler
Zamansız bir veda gibi ansızın
Yüzleştim kendimle, aynanın önünde
Bir kırılganlık, bir de derin sükunet
Yeniden doğmak mümkün mü bilmem
Geçmişin yükü ağır gelir omuzlarıma
Belki bir ışık belirir karanlıkta
Belki bir umut yeşerir solan dallarımda
Yüzleşme yüzüme, affet beni zaman
Yeni bir başlangıç, yeni bir ben yaratacağım