Değişen neydi, aynadaki suret mi
Yoksa içimde büyüyen yabancı
Her çizgi yeni bir hikaye miydi yüzümde
Kaybolan düşlerin izi miydi bu yorgunluk
Bilemedim, hangi nehirde kurudum ben
Sanki bir yaprak gibi savruldum
Rüzgarın yönü nereye, bilmiyorum
Belki de yeni bir bahar bekliyorum
Sessizce, içimde bir umut saklıyorum
Yabancı bir şehirde kaybolmuş gibiyim
Her köşe tanıdık ama bir o kadar uzak
Kendimi arıyorum kalabalıklar içinde
Belki de aynada gördüğüm o yabancı
Ben değilimdir, değişen sadece zamandır
Ve zaman acımasız bir nehir
Akar durur, durdurulamaz
Yüzleşme vakti geldi, aynaya bakmalıyım
O yabancı suretle barışmalıyım artık
Belki de değişmek güzeldir, bilemeyiz
Yeni bir ben doğar, küllerimden filizlenir
Korkmuyorum artık, kabulleniyorum her şeyi
Yüzleşiyorum, içimdeki bu yeni sessizlikle
Bir yanıt yazın