Yüreğin Çıkmazı

Nedir bu içimde kopan fırtına? Söyleyin!
Bir yangın ki, ne su ne de söz dindirebilir.
Kalp, bir çıkmaz sokak, dönüp durur kendi içinde.
Aşk mı, nefret mi, bilmem, her şey karma karışık.
Bir umut ışığı belirir sanki uzakta,
Ama yaklaştıkça kaybolur, bir serap gibi.
Yalan mıydı yoksa tüm o tatlı sözler, vaatler?
Gözlerim yaşlarla dolu, içim kan ağlıyor.
Nereye gitsem, nereye kaçsam bu acıdan?
Kalbim prangalarla bağlı, ruhum yaralı.
Ah, bu sevda dedikleri, bir zehirli ok sanki,
Saplandı sineme, çıkmıyor bir türlü.
Belki de kabullenmek gerek, bu karanlık kaderi.
Yüreğim çıkmazda, çaresiz, yapayalnız…