Yüreğimdeki Yangınlar

Yaralı bir serçe telaşı var içimde,
Kanat çırptıkça yalnızlığıma çarpıyor.
Bir umut ışığı arıyorum karanlıkta,
Belki de kaybolmuş bir yıldızım ben,
Sonsuz boşlukta çaresizce dönüyorum.
Her sabah yeniden yeşermek isterken,
Solgun bir gül gibi düşüyorum yaprak yaprak.
Yine de vazgeçmemek gerek belki,
Bir tutam cesaretle,
Küllerimden doğabilirim yeniden,
Yüreğimdeki yangınlara rağmen.


Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir