Neden bu bitmek bilmeyen tırmanış gökyüzüne
Neden bu şehrin üstünde asılı kalmış gibi duruş
Bu keskin hatlar, bu camdan duvarlar, bu sonsuz yükseliş
Hep daha yukarı bakmak için, bir kat daha bir kat daha
Güneşi yakalamak beton yığınlarının ardından
Göğe değmek vinçlerin gölgesinde yorgun yorgun
Belki ben yalnız bu yapay zirvede kaybolmuşum
Hiç bitmese bu inşa, hiç durmasa bu ses
Yükselmek var göğe karıştıkça biliyorum
Kaybolmak var, unutulmak var, toz olmak var
Öyle bakma semaya bakma artık boğuluyorum
Şehrin ta kendisi oysa bu düşmek değil
Gözlerim gökdelenlerden başkasını unuttu
Bu şehir yoksan o yokluktur, bu şehirden ötesi yoktu
Neden bu yankılanan sessizlik tepemde
Neden bu rüzgarın uğultusu hep bir fısıltı
Bu bitmeyen inşaatlar, bu yükselen binalar, bu beton umutlar
Yükseklerdeki Uyumsuzluk
Tür:
Bir yanıt yazın