Yüksek Kaldırımlar

Trenler duman kusar ve ben
Bütün istasyonları özlerdim,
Trenler duman kusar ve ben
Bütün istasyonları özlerdim,
Çocukken raylara taş koyardım.
Sonra hayat karmakarışık
Ayrı şehir, ayrı yüz, ayrı telaş.
Sonra hayat karmakarışık
Ayrı şehir, ayrı yüz, ayrı telaş.
Zamanla tüm anılar silik
Kabullenmek, kabullenmek, kabullenmek.
Anladım bu dünya bambaşka
Herkes kendi derdine düşmüş,
Anladım bu dünya bambaşka
Herkes kendi derdine düşmüş,
Yine trenler duman kusar
Fakat içimde arzu sönmüş.